Bence... Banuca... yani *GURU*ca...

Son yıllarda her kandilde, hem de hiç tanımadığımız kişilerden şiirli, güzel sözlü kandil tebrikleri almak hayatımızın bir parçası oldu...
Her kandilde, cep telefonlarımız susmuyor, e-mail adreslerimiz bu tebriklerle dolup taşıyor...
Eskiden bu tür adetler yoktu, sadece yakın eş, dost, akraba birbirinin kandilini kutlardı.
Şimdi ise tanıyan-tanımayan herkes kandilleşiyor.
Asla rahatsız değilim insanların mutluluklarını paylaşmasından sadece sevinç duyarım.
Ama...
Kandillerde susmayan telefonumdan dün bir tane bile “kutlama” mesajı gelmemesine...
Bir Allah’ın kulunun bile internet aracılığıyla bayramımı kutlamamasına üzüldüm.
Dini günlerimizin coşkusunu paylaşmak güzel de...
Neden ulusal bayramlarda da sevincimizi, mutluluğumuzu, coşkumuzu paylaşmıyoruz?
Yoksa sevinmiyor, mutlu olmuyor, coşkulanmıyor muyuz?
Eğer yanıtınız “Evet”se, onbinlerce şehide saygısızlık etmiş olmuyor muyuz?


Mustafa Mutlu mmutlu@gazetevatan.com 31.08.2008




Kendi adıma, geçen kandili 1 mesajla kurtardım, 30 Ağustos içinse facebook üzerinden 2 mesaj aldım.

Kardayım ;)

Da kandilde bana niye şiirli manili mesaj atarlar onu anlamadım. O kadar mı yaşlandım??? :((((

G//B

Etiketler: 30 Agustos Zafer Bayramı, kandil, Mustafa Mutlu