26 Şubat 2006

şu an isterdim ki...

Hava puslu, yağmurlu, hani tam insanın uyumak isteyeceği hava...
At kendini yatağa, televizyonu aç, izlerken huzurlu bir uykuya dal...
Şu an isterdim ki, kendimi babaannemdeki koca yatağın üstüne atayım, çaprazlamasına... Battaniyeyin köşesinden de çekeyim, üstümü örtsün, tv'yi de açayım, ohh keyfe bak...
Ama yok artık öyle bir şey, sadece hatıralarda kaldı...
O ev yok artık, o oda yok, o yatak yok... Yatak, ki babaannemin 65 yıllık yatağı, bizim çatıda parçaları birleşsin bekliyor... Battaniye bir yerde torbaların içinde... Yastıkları İstanbul'da halamda... Tv bomboş evde, odada, babaannemim son zamanlarda yattığı "sağlıklı tempur yatak" ın karşısında... Muhtemelen o da kendini oraya yabancı hissediyordur...
Heh, teselli olsun diye, "ama babamın evindeki yatağım da kocaman, yumuşacık ve sıcacık" diye avuttsam da kendimi, ben orada o evde o yatakta olmak istiyorum, huzurlu uykumda....

Comments: Yorum Gönder



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?


adopt your own virtual pet!