08 Ağustos 2005

Part 2

Part 2 Act 1
Ne diyorsun dediğimde TV de Yaşar'dan "Kuşlar" çalıyordu, işte bunu diyorum dedi...
Anlamadım... Açıklama istedim yoksa 3 dk içinde oradayım dedim..
Açıklamadı...
Çıktım sokağa, kapısının önünden aradım geldim diye....
Önce beni eve almak istemedi... Sonra, bari geldin gir dedi :)
Konuştuk.. Ne diyorsun dedim... dedi birşeyler;)
Ürktüm

Pc başında sabahladım

Kafam karıştı
Böyle bir şey beklemiyordum...
Kaybetmekten korktum
Olmazsa kaybedeceklerimden korktum

Cesaret geldi, düşündüm...

düşündüm... düşündüm... düşündüm...


(Part 2 Act 2)

Ertesi gün oldu, annem babam pat diye babaanneyi ziyarete geldi...
hadi seni de eve götürelim dediler, ok dedim...
Kipa ya uğracaktık, Agora -Kipa arası özeti şu olan bir konuşma geçti:
" Kaan gibi bir koca bulsan da evlensen artık", "akıllı, iyi çocuk, düşün artık"...

(peki babaa emrin olur;) )

Abdala malum olurmuş ya.........

Kipa da dolaşırken telefon geldi, Kutay Amca... "sizleri çok seviyorum mutlu olmanızı diliyorum," akşamki "aslı " konusunu hatırlatınca " kızım sen neden asıl olmuyorsun? birbirinize gayet de uyuyorsunuz...." (hödöööööööööööööö) "İnşallah Amcacım, bakalım Amcacım" diye geçiştirdim...

Hadi Kaan Kutay Amcaya birşey söylemiş olsun, amca böyle desin anladık daa... bizimkilere ne oluyor :))))))


(Part 2 Eps 3)
3/08/2005 gece yarısından sonra yani 4 ağustos (Biray'ın doğum günü:P)
tekrardan konuştuk...
Korku, kaybedeceklerimiz korkusu özellikle hakim... Yani özellikle, bu iş yürümezse kaybedeceklerimiz korkusu bütün olay...

(Part 2 Eps 4)
Günlerden perşembe...
Özleme eşyalarını götürdüm... fazla kalamadım... kalmayı istemedim...
Katmeri gördüm, biraz lafladık... iyi geldi aydınlattı ;)
rahatladım biraz...
sadece kafamda özlem olayı takılı kaldı... iki yüzlülük ediyor hissettim kendimi...

Comments: Yorum Gönder



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?


adopt your own virtual pet!